در متن ابلاغیه‌ای که ۱۵ بهمن ماه ۹۸، صادر و ابلاغ شده، آمده است: دعوی آمنه سادات ذبیح پور به طرفیت سپیده قلیان با توجه به علت حضور مندرج در این ابلاغیه به شما ابلاغ می‌گردد ظرف مهلت مقرر اقدام در غیر این صورت مطابق مقررات اتخاذ تصمیم خواهد شد.

خانم قلیان همزمان با انتشار تصویر ابلاغیه در صفحه اینستاگرامش، نوشت: «تنها چند دقیقه پس از ثبت شکایت من از ذبیح‌پور به دلیل شرکت داشتن در تولید و پخش اعترافات اجباری، و دقت کنید که تنها چند دقیقه بعد، قرار منع تعقیب وی صادر و پرونده مختومه شده است! ‏به فاصله‌ی کوتاهی پس از آن، یک شکایت علیه من ثبت شده و دادگاه پنج روز فرصت داده تا خودم را معرفی کنم! این همان "عدل الهی" است که آمنه سادات من را به آن حواله داده بود؟!»

او بیان کرد که «هنوز تعداد زیادی از بازداشت‌شدگان آن زیر ساطور سرکوب‌اند و هنوز رد خون از نیزار ماهشهر پاک نشده که نهادهای امنیتی تعدادی از فعالان عرب را برای فرافکنی فاجعه، زیر شلاق دارند.»

خانم قلیان در پایان پست خود نوشت: «محکم‌تر از این هم می‌توانید بزنید آقا ما شما را محکم‌تر زده‌ایم».

سی ام ژانویه ۲۰۱۹، سیزده نهاد حقوق بشری، با صدور بیانیه‌ای از اتحادیه اروپا خواستند «صدا و سیما و هفت تن از مسئولان ضبط و پخش اعترافات اجباری» را تحریم کند. 

در متن این بیانیه آمده است: «امضاکنندگان این نامه مشترک به عنوان نمایندگان سازمان‌های حقوق بشری و جامعه مدنی، نگرانی عمیق خود را از استفاده فزاینده و نظام‌مند جمهوری اسلامی از اعترافات اجباری تلویزیونی علیه مدافعان حقوق بشر و زندانیان سیاسی ابراز می‌کنند.»

این بیانیه می افزاید: «تحقیق سازمان عدالت برای ایران نشان می‌دهد که از زمان آغاز اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ تا به امروز، دست‌کم ۳۵۵ نفر مجبور به اعتراف تلویزیونی علیه خود شده‌اند؛ اعترافاتی که اغلب برای پذیرش اتهاماتی ساختگی و دروغین بوده‌اند.»

این مجموعه از نهادهای ‎حقوق بشری با معرفی برنامه «بخش خبری ۲۰:۳۰» که از آن به عنوان «بخش اصلی در صدا و سیما که نقش پیاده کردن دستورات مقامات امنیتی شامل وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران را ایفا می‌کند» یاد کرده‌اند، خواهان تحریم‌ها علیه مدیران اجرایی صدا و سیما و همچنین تهیه‌کنندگان و گزارش‌گران این برنامه و مسئولان کلیدی این بخش خبری شده‌اند.

اتهام‌های تازه پس از افشاگری درباره وضعیت زندانیان عرب و خبرنگار صداوسیما

بیستم بهمن ماه ۹۸، خانم قلیان در رابطه با پرونده جدیدی که علیه وی گشوده شده است، در دادسرای اوین حضور یافت و پس از تفهیم اتهام با تودیع قرار کفالت ۱۸۰ میلیون تومانی آزاد شد.

اتهامات خانم قلیان در این جلسه که در شعبه ۳ بازپرسی دادسرای اوین تشکیل شد، «تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب» عنوان شده است. دادگاه در خصوص این اتهامات به رسانه‌ای کردن اخبار زندانیان عرب توسط خانم قلیان و افشای نقش آمنه سادات ذبیح پور، مجری متهم به مشارکت در بازجویی توسط وی استناد کرده است.

سپده قلیان که ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ از زندان بوشهر به مرخصی اعزام شد، دست به افشاگری درباره شرایط وخیم این زندان زد و از اعمال خشونت و آزار جنسیتی توسط ماموران زندان بوشهر علیه زندانیان زن پرده برداشت.
افشاگری که منجر به تشکیل پرونده‌ای جدید علیه او شد. خانم قلیان ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ با انتشار تصویری از یک احضاریه‌ جدید در توییتر، خبر از شکایت اداره‌کل زندان‌های بوشهر داد. طبق این شکایت که توسط شعبه ۲ دادسرای عمومی و انقلاب بوشهر به ثبت رسیده، اتهام «نشر اکاذیب رایانه‌ای» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» علیه سپیده قلیان مطرح شده است و او می‌بایست حداکثر تا سوم مهر ۱۴۰۰ خود را به دادسرا معرفی کند.
سپیده قلیان در توییتر نوشت : «خجالت می‌کشم در روزی که شاهد شکنجه‌ی نوید افکاری رو کشتن، خبر از شکایت اداره سازمان‌های بوشهر بدم، اما چاره‌ای نیست. نجات‌دهنده در گور خفته است و صدا به صدا نمی‌رسه. این ابلاغیه ۲ روز پیش به دستم رسید و جمهوری اسلامی یه بار دیگه ثابت کرد که جواب دادخواهی و حقیقت، سرکوب و انتقامه.»
او سپس افزود: «این رو هم اضافه کنم که زندان بوشهر۱۰ روز پیش تماس گرفت که من باید برگردم زندان بوشهر. وقتی اقدام به برگشتن به زندان بوشهر کردم، به من گفتن که باید برم تهران و اجرای احکام تهران تصمیم می‌گیره که به چه زندانی منتقل می‌شم. دارن بین زندان‌هاشون می‌گردن ببینن بدتر از بوشهر کجا هست لابد.»
سپیده قلیان در بخش پایانی توییت خود نیز گفت: «محبوبه رضایی از زندان بوشهر به نمی‌دونم کجا منتقل شده، تلفن‌های بند نسوان قطعه و من هاج‌وواج ایستادم تا ببینم قراره با جوونیم چیکار کنن. اما مبارزه ادامه داره. خیابونای خوزستان و نیزار ماهشهر، خون ریخته‌ی ۱۵۰۰ نفر در آبان ۹۸، ۴۳ سال اعدام‌های مخفیانه رو شاهد می‌گیرم که مبارزه ادامه داره. حالا هر قدر هم که بکشن و خفه کنن.»

در جدیدترین اتفاق، سپیده قلیان شب دوشنبه ۱۹ مهر با هجوم ماموران لباس شخصی در منزل خواهر خود بازداشت شد. مادر او در صحبت با «خبرنگاری جرم نیست» گفت: «می‌ترسم سپیده را تا روز بعد زنده نگذارند. ما دزفول هستیم و سپیده منزل خواهرش اهواز بود. حدود ساعت ۱۰ و نیم شب دوشنبه حدود ۳۰ زن و ۲۰ مرد بدون حکم با هجوم به منزل شخصی دخترم صدیقه، سپیده را  را بازداشت کرده و او را به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند. افراد مهاجم لباس شخصی کلید آپارتمان را در اختیار داشته‌اند و بدون اینکه از قبل اطلاع بدهند، با هجوم به منزل صدیقه قلیان، خواهر سپیده قلیان، تمام وسایل شخصی آن‌ها از جمله گوشی همراه، کامپیوتر شخصی و حتی کلید ماشین همسر صدیقه را هم با خود بردند. ماموران مهاجم تمام منزل به علاوه داخل خودروی شخصی همسر صدیقه قلیان را هم کاملا جست‌وجو کرده‌اند.»

مادر خانم قلیان همچنین توضیح داد:‌ «وقتی ماموران وارد خانه دخترم صدیقه شده‌اند، همه در منزل و با لباس راحت خانه دور هم نشسته بوده‌اند و ماموران حتی اجازه تعویض لباس هم به سپیده نداده‌اند و با همان لباس‌های خانه و حتی بدون حجاب او را برده‌اند. وقتی دخترم اعتراض می‌کند که این چه جمهوری اسلامی است که اجازه لباس پوشیدن هم به ما نمی‌دهد و ما حتی حجاب نداریم؛ ماموران پاسخی نداده و با سرعت سپیده را از منزل خارج کرده‌اند.»

به گفته خانم قلیان‌، ماموران تنها با گفتن این جمله که سپیده قلیان فراری است، او را دستبند زده و به سرعت از خانه خارج کرده‌اند. مادر سپیده قلیان اضافه کرد:‌ «سپیده دو هفته پیش به دادسرای اهواز و تهران مراجعه و خود را معرفی کرد؛ ولی به او گفتند هنوز مکان زندان او مشخص نیست و باید منتظر حکم خود باشد تا به او خبر بدهند. ما هم مداوم پیگیری می‌کردیم که چه زمانی باید خودش را معرفی کند؛ ولی هربار که مراجعه می‌کرد، به او می‌گفتند هنوز زمانش نرسیده است.

خانم قلیان با تاکید بر اینکه نگران سلامتی سپیده قلیان است، ادامه داد:‌ «نمی‌دانم او را تا صبح می‌کشند؟ او را کجا برده‌اند؟ حتی نمی‌دانیم اطلاعات او را برده‌اند یا نهاد امنیتی دیگری او را با خود برده‌اند. نمی‌دانیم از کجا آمده‌اند و برای چه آمده‌اند و چه خبر است؟ اگر حکمی داشتند، باید زنگ می‌زدند و اگر سپیده خودش را معرفی نمی‌کرد، بعد او را به این شکل دستگیر می‌کردند. حتی وکیل او هم دسترسی به سپیده ندارد و ما نمی‌دانیم به کجا منتقلش کرده‌اند؛ اهواز است یا به تهران منتقل شده است.»