«مرضیه امیری»، روزنامه‌نگار اقتصادی که از ۹آبان‌ در بازداشت به سر می‌برد، برای ۱۶ روز ممنوع از تماس بوده، تا این‌که روز سه‌شنبه در تماسی کوتاه با خانواده، می‌گوید که در این مدت با وجود عود کردن بیماری صرع، در حال بازجویی بوده است. 
این در حالیست که خانواده او می‌گویند که بنا بر استعلامی که از دادگاه انجام داده‌اند، از چند هفته پیش بازجویی‌های مرضیه به اتمام رسیده و پرونده او به دادگاه ارسال شده است. با این‌وجود، کسانی‌که در زندان با مرضیه هم‌بند بوده و آزاد شده‌اند هم برای خانواده تایید کرده بودند که این زن ۳۷ ساله، از سوی بازجوهایش در حال تنبیه شدن است. 
یک منبع نزدیک به خانواده امیری که با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده، می‌گوید که با توجه به بروز علائم پیشا‌تشنج، خطر بروز حمله صرع برای مرضیه امیری بسیار بالا رفته و او نیاز فوری به درمان در بیرون از زندان دارد؛ ولی با این‌‌ وجود نه تنها بعد از گذشت ۴۳ روز او دوباره تحت بازجویی و فشار است تا علیه خود اعتراف کند، بلکه برای بیش از دو هفته نیز از حق تماس با خانواده خود محروم بوده است.
این گزارش درباره مرضیه امیری است، که جان و سلامت او در اثر حمله‌های صرع در سلول انفرادی و از سر گرفته شدن بازجویی‌ها در خطر است.
***

مرضیه امیری کیست ؟
مرضیه امیری، فارغ‌التحصیل رشته جامعه‌شناسی از دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است. او پیش از بازداشت در وب‌سایت «راه پرداخت» اشتغال داشته و قبل از آن‌هم در روزنامه «شرق»، «رویداد ۲۴» و «تعادل»، روزنامه‌نگار و دبیر سرویس اقتصادی بوده است.
خانم امیری پیش از این‌ نیز در سال ۱۳۹۶ هم‌زمان با روز جهانی زن و یک بار نیز در تجمع روز جهانی کارگر سال ۱۳۹۸ بازداشت شد. اگرچه از اتهاماتی که در بازداشت اول به او زده بودند تبرئه شد، زمانی‌که در تجمع روز جهانی کارگر سال ۱۳۸۹، به‌همراه چند فعال مدنی دیگر از جمله «عاطفه رنگ‌ریز» و «ندا ناجی» بازداشت شده بود، چند ماهی را در بند ۲۰۹ زندان اوین و مدت ۲۵ روز را نیز در یک سلول انفرادی در این بند گذراند.
منبع مطلعی که درباره وضعیت مرضیه امیری در بند ۲۰۹ زندان اوین صحبت کرده، به «ایران‌وایر» می‌گوید که اگرچه این روزنامه‌نگار از کودکی بیماری صرع داشته، ولی بیماری او سال‌ها تحت کنترل بوده است، تا حدی که از چندین سال پیش از بازداشت او در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۸، او هیچ حمله صرعی را تجربه نکرده بوده است: «سال ۱۳۹۸ وقتی مرضیه را گرفتند، بیماری او سال‌ها بود که کنترل شده بود. اما زندان، انفرادی طولانی‌مدت آن سال و فشارهای بازجویی و نگهداری در انفرادی، بیماری او را تشدید کرد. در مدتی که او در بازداشت بود، به او رسیدگی‌ نمی‌شد و همین هم باعث شد که آثار آن تشنج، بر سلامت او به صورت طولانی‌مدت باقی بماند.»

این فرد نزدیک به خانواده امیری توضیح می‌دهد: «ضایعه ناشی از آن تشنج شدید که در سلول انفرادی به او دست داد، ماندگار است و حتی در تصویربرداری‌های «ام‌آر‌آی» هم مشخص است و دکتر هم تشخیص داده که این صدمه همیشگی است.»
بنا به گفته این فرد آگاه، در مدت شش ماهی که مرضیه امیری در سال ۱۳۹۸ در زندان بوده، «وضعیت بیماری او بحرانی شده، تا حدی که سرگیجه و لرزش و ضعف مزمن گرفته است و همان موقع هم بهداری زندان اوین دو سه بار او را به صورت اورژانسی به بیمارستانی بیرون از زندان فرستاده است.»

این فرد مطلع با تاکید بر این‌که علاوه بر این تشنج، بیماری‌های پوستی، زخم معده و خونریزی روده نیز از عوارض تحمل زندان انفرادی در سال ۱۳۹۸ برای این روزنامه‌نگار جوان بوده، می‌گوید: «الان حتی در بهداری زندان هم پرونده پزشکی کامل دارد و نوار مغز و نتیجه «ام‌آر‌آی» او هم هست، چون خودشان مستقیما او را به بیمارستان می‌بردند و بنابراین مدارک پزشکی را هم خودشان تحویل می‌گرفتند.»

وضعیت مرضیه امیری بعد از ۴۴ روز بازداشت موقت چگونه است؟
بنا به گفته منبع مطلعی که درباره مرضیه امیری با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده، او در شرایط بسیار پر استرسی بازداشت شده که خود باعث تشدید بیماری صرع او شده: «مرضیه را حدود ساعت نه و نیم صبح، ۹آبان ۱۴۰۱از خانه‌اش برده‌اند. تنها در خانه بوده که زنگ در را می‌زنند و می‌گویند که برایت بسته‌ای آمده است. بعد هم مامورها هجوم می‌برند داخل خانه و با ضبط وسایل شخصی‌اش، او را با خود می‌برند.»
این فرد مطلع ادامه می‌دهد: «مرضیه همیشه نگران مادر پیرش است. همین‌که چند ساعتی از مادرش خبر نداشته باشد، اضطراب شدید می‌گیرد و اضطراب هم برای بیماری او بسیار خطرناک است. با این‌وجود، هم روزی که او را بردند و هم از دو هفته پیش تا دیروز، از تلفن محرومش کردند و او را به این وسیله تحت فشار گذاشته‌اند. آن روز که بازداشت شد هم وقتی سر کار حاضر نشده بود، همکارانش نگران شده و به خانواده او خبر دادند که سر کار نیامده و تلفنش هم خاموش است. خانواده هم تا حدود ساعت ۷ عصر از او بی خبر بودند، تا این‌که خودش در تماس بسیار کوتاهی از اوین، گفته بود که بازداشت شده و در ۲۰۹ است.»
او درباره روند پرونده نیز توضیح می‌دهد: «حدود یک ماه از بازداشت مرضیه گذشته بود که گفتند کیفرخواست صادر شده، پرونده به دادگاه رفته و الان در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران و زیر دست قاضی عموزاد است.»
اشاره این فرد مطلع به «محمدرضا عموزاد خلیلی»، یکی از چهره‌های ناقض حقوق‌بشر در سیستم قضایی ایران است که اخیرا نیز به همراه چند مقام و نهاد وابسته به جمهوری اسلامی، توسط دولت کانادا تحریم شده است. عموزاد در روند صدور احکام فرا قانونی کاملا تحت سلطه نیروهای امنیتی است و به صلاحدید آنان برای زندانیان سیاسی و عقیدتی احکام بلند مدت زندان و حتی اعدام صادر کرده است.
او به‌عنوان دستیار قاضی مقیسه، در روند دادگاه «روح‌الله زم»، روزنامه‌نگار در تبعید و مدیر کانال «آمدنیوز»، در صدور حکم اعدام برای زم، نقش داشته است. 

۳۰ روز بعد از بازداشت، دارند مرضیه را دوباره بازجویی می‌کنند
منبع مطلعی که با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده می‌گوید که، مرضیه امیری در تماس روز سه‌شنبه خود با خانواده تایید کرده که مجددا در حال بازجویی است. او همچنین به اطلاعاتی که خانواده پیش‌تر در این‌باره به دست آورده بودند نیز اشاره کرده و می‌گوید که این اقدام بازجویان، فقط برای اعمال فشار بر این روزنامه‌نگار برای پذیرفتن اتهامات واهی است: «نه نقص در پرونده خورده و نه پرونده جدیدی برایش تشکیل شده است. یعنی بدون حکم قاضی و بازپرس دارند دوباره بازجویی‌اش می‌کنند، در حالی که بازجوها یک‌بار قبلا گزارش کار فرستاده‌اند و به دادسرا اعلام کرده‌اند که تحقیقات تمام شده. بنابراین دوباره بازجویی کردن او، قطعا روندی غیرقانونی است و فشار مضاعفی را بر این روزنامه‌نگار که بیماری صرع جدی دارد، تحمیل می‌کند.»
این فرد آگاه تاکید می‌کند که در حال حاضر نه تنها خانواده و دوستان خانم امیری نمی‌دانند که قرار است پرونده جدیدی برای او تشکیل شود یا فقط محض اذیت و آزار دارند دوباره او را  بازجویی می‌کنند، بلکه خود او نیز به هیچ‌وجه از روند پرونده خود مطلع نیست.
بی‌اطلاع نگه داشتن زندانی از روند پرونده، یکی از روش‌های معمول اعمال فشار بر زندانیان عقیدتی و سیاسی در نظام جمهوری اسلامی است. پیش از این نیز بارها زندانیان سیاسی، ماه‌ها بعد از این‌که حکمی برای آن‌ها صادر شده، از نتیجه دادگاه مطلع شده‌اند و همین نیز باعث شده که فرصت تجدیدنظرخواهی را از دست بدهند. پیش‌تر، «شکیلا منفرد»، زندانی سیاسی، در یک فایل صوتی از زندان قرچک به «ایران‌وایر» گفته بود که تا ماه‌ها بعد از صدور ابلاغیه عفو مشروط او، او از صدور چنین حکمی بی‌خبر بوده و حتی مسوولان زندان با پنهان کردن این حکم، مانع دریافت مرخصی درمانی او نیز شده‌اند. 
منبع مطلعی که با «ایران‌وایر» صحبت کرده، همچنین به محروم شدن مرضیه امیری از حق تماس تلفنی یک‌بار در هفته نیز اشاره کرده و می‌گوید: «در این مدت ۴۰ و چند روز، تا دو هفته پیش، هفته‌ای یکبار یکشنبه‌ها با خانواده تماس تلفنی داشته، ولی تا دیروز بیشتر از دو هفته بود که هیچ تماسی نگرفته بود. مقامات زندان مستقیما به خانواده حرفی نزده‌اند، ولی باز به‌طور غیررسمی به آن‌ها گفته شده که مرضیه تنبیه شده و این محرومیت از تماس، دستور کارشناس پرونده‌ یا همان بازجویش بوده است.» 
او با تاکید بر این‌که شنیده‌های خانواده بر این گواهی می‌دهد که حال مرضیه امیری از دو هفته پیش، «خوب نبوده»، می‌گوید: «حالت‌های پیشا تشنج مرضیه از حدود دو هفته پیش آغاز شده‌اند. او سرگیجه‌ و لرزش خیلی شدید گرفته و حالاتی مانند حمله پانیک، به او دست داده است. در این دو هفته، مقامات زندان به خانواده گفته‌اند که بله حالش خوب نبوده ولی چند بار آرام‌بخش به او تزریق کرده‌اند و دکتر زندان هم به او دارو داده و به این شکل، تشنج او را تحت کنترل در آورده‌اند؛ ولی مگر می‌شود حرف‌های زندانبان‌ها باور کرد؟»
او در پایان نیز می‌گوید: «خانواده مرضیه به شدت نگرانند که مبادا دوباره تماس تلفنی او قطع شود و او نتواند این حجم از فشار را با وجود بیماری تحمل کند. همین‌که مرضیه دو هفته بود که از مادرش بی‌خبر بود، فشار وحشتناکی را به او وارد کرده، چون او همیشه نگران حال مادرش است و این عملا شکنجه روانی او است. اما این‌که بعد از اتمام بازجویی و فرستادن گزارش به دادگاه، به جای فرستادن او به بند عمومی، تماس‌هایش را قطع کردند و می‌گویند دارند تنبیهش می کنند؛ واقعا نگران‌‌کننده است.»