اخبار

بهروز بوچانی، روزنامه نگار پناه جوی ایرانی برنده ارزشمندترین جایزه ادبی استرالیا شد
بهروز بوچانی، روزنامه نگار پناه جوی ایرانی برنده ارزشمندترین جایزه ادبی استرالیا شد
01 فوریه 2019 by خبر

«بهروز بوچانی»، پناه جوی اهل ایلام که حدود شش سال است در اردوگاهی در جزیره «مانوس»، در پاپوآ گینه‌نو به‌سر می‌برد، برنده جایزه ۱۰۰ هزار دلاری «ویکتورین» و جایزه بهترین کتاب غیرداستانی سال استرالیا به ارزش ۲۵ هزار دلار این کشور شد.

به نوشته کمپین دفاع از زندانیان سیاسی، این نویسنده و روزنامه‌نگار ایرانی با رمانی به نام «رفیقی ندارم به‌جز کوهستان» که آن‌را در پیام‌رسان «واتس‌آپ» نوشته ‌است، در حالی توانست عنوان ارزشمندترین جایزه ادبی استرالیا را کسب کند که امکان خروج از جزیره محبوس در آن‌ و دریافت جایزه خود را ندارد.

او به بی‌بی‌سی گفته است که بردن این جایزه، وی را دچار احساسات متناقضی کرده است: «یک جورهایی خیلی خوشحالم که می‌توانیم توجه‌ها را به این بدبختی جلب کنیم و می‌بینیم که خیلی‌ها از این وضع آگاه شده‌اند که خیلی خوب است. اما از طرف دیگر فکر می‌کنم حق ندارم این جایزه را جشن بگیرم، چون دوستان زیادی دارم که دارند این جا عذاب می‌کشند.»

او تاکید کرده است:«اولین چیزی که لازم داریم، این است که آزاد شویم و از این جزیره برویم.»

او طی پنج سال، کتاب خود را از طریق ارسال پیام‌های کوتاه نوشته و در آن به شرح سفرش از اندونزی به استرالیا و متعاقب آن، زندانی‌شدنش و برخوردهای غیرانسانی با مهاجران پرداخته است.‌
خودش می‌گوید: «واتس‌اپ مثل دفتر کارم است.» 
او توضیح می دهد: «روی کاغذ ننوشتم چون در آن مقطع، نگهبان‌ها هر هفته یا ماه به اتاق‌ها حمله می‌کردند و وسایل مان را می‌گشتند. نگران بودم که نوشته‌هایم از دست بروند، برای همین در واتس‌اپ می‌نوشتم.»

هیات داوران در توصیف رمان بهروز بوچانی گفته اند که او اشکال روایی مختلف را به کار برده و سنت‌های مختلف ادبی سراسر جهان را در هم آمیخته است. نوشته های او به ویژه در سنت‌های ادبی کردی ریشه دارند.

به نوشته کردانه، بهروز بوچانی پیش‌تر با انتشار ویدیوهایی در فضای مجازی از داخل اردوگاه پناه جویان مانوس، به وضعیت بد پناه جویان در این منطقه انتقاد کرده بود.

به نوشته کردپا، مستند «چوکا، الان ساعت چنده؟» او که با موبایل فیلم برداری شده، در فستیوال فیلمی در لندن به سه زبان کردی، فارسی و انگلیسی اکران شده است.

ایسنا به نقل از گاردین نوشت بهروز بوچانی، روزنامه نگار کُرد حدود شش سال است به سبب تلاش برای ورود غیرقانونی به خاک استرالیا، در جزیره مأنوس در کشور گینه نو تحت بازداشت قرار دارد.

براساس این گزارش، از آن جا که او نتوانسته است در مراسم اعطای جوایز ادبی خود شرکت‌کند، «امید توفیقانی» که به همراه «مونس منصوبی» کتاب بهروز بوچانی را از فارسی به انگلیسی ترجمه کرده است، به نمایندگی از نویسنده، جایزه ادبی ویکتورین را دریافت کرد.

هیأت داوران جایزه ادبی استرالیا از کتاب بوچانی به عنوان «صدایی از یک شاهد، اقدامی برای نجات» یاد کرده اند که روایتی دست اول و شاعرانه از مقاومت در حبس و تبعید ارایه می دهد.

بوچانی مهرماه امسال نیز برای تلاش‌ در راستای ثبت مشکلات پناه جویان حاضر در جزیره مانوس، جایزه مهم روزنامه نگاری تحلیلی «آنا پولیتکوفسکایا» را دریافت کرد. 
یکی از مجلات استرالیا درباره این رمان نوشته است: «از نوشتن بوچانی روشن است که او یک مرد تحصیل کرده و فلسفی است.»

بهروز بوچانی، اهل استان ایلام، نویسنده و روزنامه‌نگار کُرد است که به دلایلی ناچار شده از ایران خارج شود و طی مدت بازداشت در جزیره مانوس استرالیا، به پوشش خبری مسایل موجود در کمپ‌های مانوس و نائورو و فعالیت‌های حقوق بشری در این زمینه پرداخته است.

دولت پاپوآ گینه نو طی قراردادی که با استرالیا امضا کرده، متعهد شده است مهاجران غیرقانونی به این کشور را در اردوگاه محبوس نگه‌دارد تا زمانی که احتمال اعطای پناهندگی به آن ها از سوی دولت استرالیا مورد بررسی قرار گیرد.

بر اساس سیاست سخت گیرانه مهاجرتی استرالیا، پناه جویانی که تلاش می‌کنند به استرالیا برسند، بازداشت شده و به سه اردوگاه در پاپوآ گینه نو یا اردوگاهی در جزیره نائورو فرستاده می‌شوند.

اوضاع در جزیره مانوس به لحاظ بهداشت فیزیکی و روانی به حدی نگران کننده است که پزشکان بدون مرز و دفتر آوارگان سازمان ملل از دولت استرالیا خواسته بودند تا هرچه سریع تر بازداشتگاه پناه جویان این کشور در جزایر دور از خاک استرالیا را تخلیه کرده و تعطیل اعلام کند.

سازمان پزشکان بدون مرز نیز ضمن تاکید بر وضعیت روانی وخیم و خطرناک پناه جویان و به‌ویژه کودکان در بازداشتگاه نائورو، از دولت استرالیا خواسته بود آن ها را از این بازداشتگاه خارج کند.

این سازمان گزارش داده بود سلامت روانی پناه جویانی که استرالیا آن ها را در بازداشتگاه جزیره نائورو نگاه می‌دارد، به اندازه‌ای وخیم است که برخی کودکان به حالت اغما نزدیک شده و با خوردن و نوشیدن و حتی تکلم مشکل پیدا کرده‌اند.

لطفا یک آدرس ایمیل معتبر وارد کنید