«نوشین جعفری»، عکاس تئاتر و سینما که روز شنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۹۸ بازداشت شده است، تحت فشار نهادهای امنیتی برای اعترافات اجباری قرار دارد.
«شیوا نظرآهاری»، فعال مدنی که خارج از کشور بهسر میبرد، ویدیویی در توییتر منتشر کرده که در آن نشان میدهد با اکانت اینستاگرامی نوشین، از بازداشتگاه به او پیامی داده شده است. در آن پیام، نوشین جعفری با گریه از او میخواهد که نام کاربری و رمز ورود اکانت توییتری «یار دبستانی» را برای وی پیدا کند.
نظرآهاری در پاسخ گفته است: «من این اکانت را بعد از دستگیری تو شناختم و متوجه شدم که وجود دارد و خودشان [نهادهای امنیتی] هم میدانند که آن ارتباطی به تو ندارد.»
نظرآهاری در یک رشته توییت نوشته است: «صبح چهارشنبه گذشته [۳۰ مردادماه] از اکانت خصوصی نوشین جعفری در اینستاگرام، این پیام صوتی برای من فرستاده شد. نوشین گریه میکند. او را مجبور کردهاند تا از من پسورد و ایمیل اکانت مجعول یار دبستانی را بپرسد؛ اکانتی که تا همین دو هفته پیش از وجود آن بیخبر بودم. چون من در حال حاضر ایران نیستم، در همین پیام صوتی گفتهاند که خانوادهام تحت فشار قرار خواهند گرفت. ده دقیقه بعد پیغام دیگری گذاشتند که "چی شد؟" و بعد پیغام اول را پاک کردهاند. من هم در پیام صوتی جواب دادهام که این اتهام کذب است و این اکانت هیچ ارتباطی به من ندارد. چیزی که باید فارغ از جناحبندیهای سیاسی و موازیکاریهای امنیتی دیده شود، این است که نوشین در شرایط بسیار سختی قرار دارد و برای اعتراف تحت فشار است. علیرغم این همه هیاهو، مدرکی علیه او پیدا نکردهاند و حالا میخواهند با انتساب آن به دیگری که اتفاقا چندماهی است در ایران نیست، جریانی را که راه انداختهاند، جمع کنند.»
او همچنین توضیح داده است: «دلیل تأخیر در انتشار فایلها، نظرات گوناگون و مخالفتهایی بود که بر سر انتشار آن وجود داشت.»
به نوشته کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ایران، خبر بازداشت نوشین جعفری روز ۱۶ مرداد با چهار روز تاخیر در شبکههای اجتماعی منتشر شد. برخی کاربران وابسته به حکومت در توییتر، دلیل بازداشت او را مدیریت یک حساب توییتری با نام مستعار اعلام کرده بودند. اما نزدیکان جعفری این موضوع را بارها تکذیب کردند.
این عکاس مطبوعات، تئاتر و سینما پیشتر نیز در ۱۴ بهمن ۱۳۸۸، وقتی خبرنگار فرهنگی روزنامه «اعتماد»، بود، بازداشت و به دو سال حبس تعلیقی محکوم شده بود.
جمهوری اسلامی در ردهبندی جهانی در سال ۲۰۱۸، در رتبه ۱۶۴ ردهبندی جهانی آزادی رسانهها قرار گرفته بود و بر اساس ویرایش ۲۰۱۹ این ردهبندی در بین ۱۸۰ کشور، با شش رتبه کمتر نسبت به سال قبل (۲۰۱۸)، به رده ۱۷۰ تنزل کرده است.
طبق گزارش نسخه ۲۰۱۹ «سازمان گزارشگران بدونمرز»، جمهوری اسلامی ایران همچنان یکی از بزرگترین زندانهای پر از روزنامهنگار در جهان برای فعالان رسانهای است.