عباس صفاری،  شاعر، نویسنده و مترجم صبح روز سه‌شنبه ۷بهمن۱۳۹۹ به وقت ایران در بیمارستانی در نزدیک شهر محل زندگی‌‌اش در کالیفرنیا جان باخت. او پیش از این به ویروس کرونا مبتلا و بهبود یافته بود.

«شایسته صفاری»، خواهر آقای صفاری با اعلام این خبر به خبرگزاری «ایسنا» گفت که او پیش از این به بیماری ریوی دچار بود. صفاری در این باره توضیح داد: «او مدتی پیش به کرونا مبتلا شد، البته گفتند که خوب شده و او در خانه بود. اما ریه‌هایش هنوز درگیر بود و آسیب دیده بود و چون از پیش هم بیماری ریوی داشت، مجددا حالش وخیم شد.»

عباس صفاری پیش‌تر از ابتلای خود و خانواده و نوه سه ساله خود به ویروس کرونا خبر داده بود.

«دوربین قدیمی و اشعار دیگر» (برنده جایزه شعر کارنامه)، «عاشقانه‌های مصر باستان» (ترجمه)، «کلاغنامه»، «کوچه فانوس‌ها» (ترجمه)، «خنده در برف»، «مثل جوهر در آب» (برنده جایزه کتاب سال شعر خبرنگاران)، «قدم زدن در بابل» (مجموعه‌ای از خاطرات و تک‌نگاری‌ها)، «ملاقات در سندیکای مومیاگران»، «عروس چوپان‌ها» (داستان منظوم از ازدواج اینانا با دموزی - ترجمه)، «مثل خواب دم صبح»، «پشیمانم کن» از جمله آثار این نویسنده و شاعر است.

یکی دیگر از مجموعه شعارهای شناخته شده از آقای صفاری مجموعه شعر «کبریت خیس» منتشر شده در اوایل دهه هشتاد و توسط «نشر مروارید» است.

صفاری پیش از انقلاب سال۱۳۵۷ در ایران، چندین ترانه نیز سروده که ترانه «اسیر شب» او با صدای «فرهاد مهراد» و آهنگ‌سازی «محمد اوشال» منتشر شده است.

آقای صفاری، متولد سال ۱۳۳۰ در استان یزد بود.