یکی از اعضای خانواده «کیوان صمیمی»، روزنامه‌نگار ۷۳ ساله در گفت‌وگو با «#خبرنگاری_جرم_نیست»: «دسترسی به تلفن را برای او منع کرده‌اند و به دیگر زندانیان گفته‌اند اجازه ندارند به کیوان کارت تلفن بدهند. هم‌چنین برای تنبیه می‌خواهند او را به رجایی‌شهر کرج تبعید کنند.»

«همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم، ما عدالت‌خواهان و جویندگان آزادی نباید زندانی شدن را خط قرمز خود قرار دهیم و نباید به زندان‌هراسیِ دیگران کمک کنیم. این که تا به آن‌ جا از حقوق کارگران و محذوفان حمایت کنیم که به خودمان لطمه نخورد یا بازداشت نشویم را نباید به یک قاعده تبدیل کنیم. آیا می‌خواهیم بدون این که هزینه کنیم، به انتظار فایده بنشینیم؟ هر که طاووس خواهد، جور هندوستان کشد.»
این جملات از «کیوان صمیمی بهبهانی»، روزنامه‌نگار پیش‌کسوت و زندانی، خط فکری او را به صورت واضح نشان می‌دهند. 
کیوان صمیمی در بیشتر سال‌های  زندگی‌ خود، مدام در مسیر دادگاه و زندان قرار داشته است و حالا هم ماموران وزارت اطلاعات دولت «ابراهیم رئیسی» قصد دارند به نوع جدیدی او را آزار و شکنجه دهند.
یکی از اعضای خانواده صمیمی روز ۲۳ دی ۱۴۰۰ در گفت‌وگو با «خبرنگاری جرم نیست» می‌گوید ضابطان امنیتی وابسته به وزارت اطلاعات در ماه‌های اخیر حق دسترسی به تلفن را از او سلب کرده‌ و به دیگر زندانی‌ها هم گفته‌اند حق ندارند کارت تلفن خود را به این روزنامه‌نگار بدهند. 
هم‌چنین تبعید به زندان رجایی‌شهر هم قرار است به زودی تنبیهی جدید برای این روزنامه‌نگار باشد.
***
دغدغه اصلی‌ کیوان صمیمی در تمام سال‌های زندگی سیاسی‌ و روزنامه‌نگاری او، دفاع از حق آزادی بیان و اعتراض به وضعیت کارگرهای ایرانی بوده است. به همین خاطر، از ۱۷ سالگی پایش به زندان و دادگاه باز شد و حالا در آستانه ۷۳ سالگی، هم‌چنان در زندان محبوس است.
فعالیت سیاسی و روزنامه‌نگاری یک سنت برای خانواده صمیمی بوده است؛ آن‌چنان که یکی از برادرانش توسط حکومت پهلوی و دیگری توسط حکومت جمهوری اسلامی اعدام شده‌اند.
کیوان صمیمی را با ماه‌نامه توقیف‌شده «نامه» می‌شناسند. او در سال‌های اخیر سردبیر نشریه «ایران‌فردا» بود. عضویت در «شورای ملی صلح»، «کمیته پی‌گیری بازداشت‌های خودسرانه»، هیات‌مدیره «انجمن دفاع از آزادی مطبوعات»، تحریریه وب‌سایت توقیف‌ شده «خرابات»، «کمیته حمایت از حقوق شهروندی» و «کمیته دفاع از حق تحصیل» تنها بخشی از فعالیت‌های مطبوعاتی و سیاسی صمیمی هستند.
کیوان صمیمی تنها زندانی سیاسی در ایران است که سعی می‌کند وضعیت زندان و سایر هم‌بندی‌هایش را به صورت مستمر اطلاع‌رسانی کند. او علی‌رغم منع دسترسی به تلفن از سوی ماموران امنیتی، حرفش را از طریق دیگر زندانیان در کانال تلگرامی‌ خود منتشر می‌کند.
از جمله آخرین نوشته‌اش طی دو روز گذشته، اعتراض نسبت به مرگ «بکتاش آبتین»، شاعر و فیلم‌ساز زندانی بود: «هرچه فریاد داریم، بر سر آمران امنیتی بزنیم که ظلم کردند به ما و جنایت کردند علیه بکتاش آبتین. فرد میانسالی که بیماری زمینه‌ای دارد و یک‌بار هم به کرونا مبتلا شده، اما باز هم برگردانی‌اش به زندان. این ظلم و تصمیم خطرناک و غیرقانونی، شبه‌عمد است و یا حتی عمد؟»
اکنون ظن این وجود دارد که همان سرنوشتی که توسط ماموران امنیتی برای بکتاش آبتین رقم خورد و به دلیل تعلل در انتقال به‌ موقع به بیمارستان باعث مرگش شدند، برای کیوان صمیمی نیز رقم بخورد. 
این روزنامه‌نگار به گفته اطرافیانش از بیماری‌های متعدد جسمی مانند مشکلات قلبی و ریوی رنج می‌برد و به تشخیص پزشکان، توانایی تحمل شرایط زندان را ندارد.
یکی از اعضای خانواده کیوان صمیمی به «خبرنگاری جرم نیست» می‌گوید: «ما نگران جان او هستیم چون در صورتی که مانند بسیاری از زندانیان دیگر به ویروس کرونا مبتلا شود، با توجه به سن و بیماری‌های زمینه‌ای که دارد، وضعیتش بسیار خطرناک خواهد شد. قوه قضاییه و وزارت اطلاعات مسوول مستقیم جان کیوان صمیمی هستند اما به جای این که برای محافظت از جانش او را آزاد کنند، شنیده‌ایم که قصد دارند به عنوان تنبیه، او را به زندان رجایی‌شهر کرج انتقال دهند. می‌دانیم که در رجایی‌شهر قانون تفکیک جرایم رعایت نمی‌شود و وضعیت به مراتب بدتر از زندان اوین است. این کار ماموران امنیتی درست نیست. نمی‌دانم آن‌ها انتقام چه چیزی را می‌خواهند از این پیرمرد بگیرند!»
این فرد مطلع می‌افزاید: «ضابطان امنیتی قبلا هم قصد داشتند او را به رجایی‌شهر منتقل کنند که با اعتراض خودش و بست‌نشینی در دفتر رییس زندان، از موضع خود عقب‌نشنی کرده بودند. اما حالا ظاهراً دوباره مصمم به این آزار و شکنجه شده‌اند. این درحالی است که به کیوان صمیمی هیچ مرخصی اعطا نمی‌شود و قانون عدم توان تحمل حبس را هم اجرایی نمی‌کنند. در چندماه اخیر حق دسترسی به تلفن را از او گرفته‌ و به دیگر زندانیان گفته‌اند اگر کارت تلفن خود را به او بدهند، آن کارت تلفن را هم می‌سوزانند. به همین دلیل کیوان صمیمی علی‌رغم محبت هم‌بندی‌هایش، خودش معذب است که بخواهد از کارت آن‌ها استفاده و آن‌ها را دچار دردسر کند. در نتیجه هر دو هفته یک‌ بار به اندازه دو دقیقه با خانواده تماس می‌گیرد. این کار ماموران وزارت اطلاعات غیرانسانی و سنگ‌دلانه است.»
این فرد نزدیک به خانواده کیوان صمیمی هم‌چنین اضافه می‌کند که دلیل انتقال او از بند هشت به بند چهار زندان اوین در ماه گذشته هم جدا کردن او از دوستان و هم‌فکرانش و تنبیهی دیگر از سوی وزارت اطلاعات بوده است.
کیوان صمیمی که از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۴ به دلیل اعتراض به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری، به مدت شش سال زندانی بود، در اردیبهشت ۱۳۹۸، به دنبال شرکت در تجمع اعتراضی «روز جهانی کارگر» در برابر ساختمان مجلس شورای اسلامی، ابتدا بازداشت و چند ماه بعد به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور»، به تحمل سه سال زندان محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر هم عینا مورد تایید قرار گرفت تا او از ۱۷ آذر ۱۳۹۹ دوران محکومیت مجددش را در زندان اوین آغاز کند.
گفتنی است درحال حاضر وضعیت جسمانی «رضا خندان مهابادی»، نویسنده و یکی دیگر از اعضای زندانی «کانون نویسندگان ایران» هم به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در زندان اوین، وخیم گزارش شده است. اما قاضی پرونده و ضابطان امنیتی در مقابل درخواست وکیل او مبنی بر آزادی به دلیل عدم توانایی برای تحمل حبس مخالفت کرده‌اند.
بکتاش آبتین، شاعر، نویسنده و فیلم‌ساز که به دلایلی هم‌چون تدوین کتاب کانون نویسندگان ایران، حضور بر مزار «محمد مختاری» و «محمدجعفر پوینده» و شرکت در مراسم سال‌روز «احمد شاملو» به تحمل شش سال زندان محکوم شده بود، به دلیل تعلل مسوولان زندان در اعزام او به بیمارستان، ظهر شنبه ۱۸ دی۱۴۰۰ در بیمارستان «ساسان» تهران فوت کرد. بسیاری از فعالان حقوق بشر، حقوق‌دان‌ها و هم‌بندی‌های بکتاش آبتین در زندان اوین دستگاه قضایی و امنیتی ایران را به «قتل عمد» این هنرمند متهم کرده‌اند زیرا به گفته پزشکان متخصص، اگر او فوری پس از ابتلا به کرونا به بیمارستان منتقل می‌شد، زنده می‌ماند.