مازیار بهاری در  دهه 60 و در شرایطی که بیست ساله بود، ایران را با هدف تحصیل به مقصد کانادا ترک کرد و در رشته ارتباطات دردانشگاه کونکوردیای مونترال به تحصیل پرداخت .

این روزنامه نگار و مستند ساز ایرانی- کانادایی، به عنوان خبرنگار شبکه نیوزویک و از جمله افرادی بود که برای پوشش  اخبار مربوط به انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 به ایران اعزام شد.

 بنا به گفته مسئولان جمهوری اسلامی ایران، او نخستین کسی بود که از تیراندازی نیروهای بسیج به مردم معترض در تظاهرات  بیست و پنجم  خرداد ماه فیلم برداری کرد. در جریان تیر اندازی این روز تعدادی غیرنظامی کشته و زخمی شدند. پس از انتشار فیلم ضبط شده توسط مازیار بهاری مقامات جمهوری اسلامی وی را بازداشت کرده و به زندان اوین منتقل کردند.

او  پس از بازداشت، توسط دادستانی و وزارت اطلاعات تحت فشار و شکنجه برای اعتراف اجباری قرار گرفت و مانند بسیاری از بازداشت شدگان آن روزها در برابر دوربین قرار گرفت.

مازیار بهاری پس از تحمل 111 روز بازداشت در سلول های انفرادی بند 209  و هفت روز حبس در بند عمومی  زندان اوین سرانجام در مهرماه 1388 با قرار وثیقه 300 میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد. در هنگام آزادی با خروج این خبرنگار و مستندساز از ایران موافقت شده بود.

مازیار بهاری 21 بهمن 1388 و پس از خروج از ایران در نامه ای سرگشاده به علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی عنوان کرد  در طول مدت زمان 118 روزی که در بازداشت به سر می برده «تحت فشار و شکنجه» مجبور به اعتراف به «براندازی» شده است. او همچنین افشا کرد «بارها و بارها بازجو و شکنجه‌گر من، مرا برای شادکامی شما لگد می‌زد و به من می‌گفت: هر وقت با سیلی توی صورتت می‌زنم، حس می‌کنم که آقا دارد به من لبخند می‌زند.»

در اردیبهشت ماه سال 1389 ، شعبه 26 دادگاه انقلاب اسلامی، مازیار بهاری را به گذراندن «۵ سال حبس به جهت اجتماع و تبانی با قصد ارتکاب جرائم علیه امنیت کشور، ۴ سال حبس به جهت جمع‌آوری و نگهداری اسناد محرمانه و طبقه‌بندی شده، ۱ سال حبس به جهت فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، ۲ سال حبس جهت توهین به سیدعلی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، ۶ ماه حبس جهت توهین به محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور و ۱ سال حبس جهت اخلال در نظم عمومی و ۷۴ ضربه شلاق» محکوم کرد.

 مازیار بهاری ضمن «واهی» خواندن این اتهامات به بخش فارسی بی سی گفته بود:«چون این حکم را اصلا نمی توانم قبول داشته باشم و چون اصلا نمی دانم که چگونه یک آدم عاقل می تواند چنین حکمی صادر کند، اعتراضی هم ندارم؛ چون واقعا موقعی می توان به چیزی اعتراض داشت که در اساس با آن (به نوعی ) موافق بود و بعد در باره جزییات آن اعتراضی را عنوان کرد.» وی تاکید کرد: «اگر من به این حکم اعتراض کنم یعنی اینکه من اصل حکم را قبول کردم و حالا به جزییاتش اعتراض دارم.»

مازیار بهاری پس از خروج از ایران و بازگشت به بریتانیا به افشای اتفاقات پشت پرده ی زندان های ایران پرداخت . او کتاب خاطراتش از زندان اوین را با عنوان «سپس به سراغ من آمدند» در کشور کانادا منتشر کرد و در آن به شرح دوران بازداشت و ارتباطش با بازجوی زندان اوین و تلاشش برای بازآفرینی امید درآن روزهای سخت و دهشتبار و پرهیز از نفرت شخصی نسبت به شکنجه گرانش پرداخت و درگفت وگو با رسانه ها گفت که بازجویانش در زندان اوین از روش های پیشرفته ای برای اعتراف گیری استفاده می کردند تا او و دیگر زندانیان آنجا را به پذیرش جرم های انجام نداده وادارکنند.

مازیار بهاری بعدها از شبکه «پرس تی وی»، رسانه  انگلیسی زبان جمهوری اسلامی بدلیل فرستادن خبرنگاری به زندان اوین برای مصاحبه با وی شکایت کرد. این شبکه در دادگاه بریتانیا محکوم شد و در پی این محکومیت «افکام»، نهاد مسئول نظارت بر فعالیت تمام رسانه های الکترونیکی در بریتانیا، پروانه فعالیت تولیدی پرس تی وی را لغو نموده و فرکانس پخش شبکه خبری این شبکه را از طریق ماهواره اسکای قطع کرد.

مازیار بهاری که در حال حاضر ساکن بریتانیا و سردبیر سایت ایران وایر است تاکنون فیلم های مستند متعددی با مضامین اجتماعی ساخته است، از جمله مستند «اعترافات اجباری» او  که در خصوص سابقه طولانی نظام جمهوری اسلامی برای بهره گیری از روش غیر انسانی اعتراف گیری در زندان که نخستین بار در جشنواره جهانی فیلم های مستند آمستردام – ایدفا- به نمایش درآمد.

این روزنامه نگار در ماه می سال  2010 جایزه ی آزادی مطبوعات موسوم به «هنری ناتن» را در شهر هامبورگ به نمایندگی از طرف همکارانش دریافت کرد. در سال 2010 این جایزه بطور دسته جمعی به روزنامه نگاران ایرانی اهدا شد.

فیلم «رز واتر» ساخته جان استوارت در سال 2014 که گلشیفته فراهانی و شهره آغداشلو نیز در آن نقش آفرینی می کنند با اقتباس از کتاب خاطرات مازیاربهاری به نام  « و سپس به سراغ من آمدند» ساخته شده است.