سخی ریگی در تاریخ ٢٨ خرداد ١٣٨٨ در سن ۳۱ سالگی در زاهدان بازداشت شد و در دادگاهی که جزییات آن هیچ‌گاه رسانه‌ای نشد به ۲۰ سال حبس محکوم شد. این حکم یکی از سنگین‌ترین احکام حبس برای وبلاگ‌نویسان در ایران بود. این حکم سپس به ۱۰ سال حبس تقلیل یافت.

«سازمان گزارش‌گران بدون مرز» او را در آن زمان «قربانی دادگاه‌های ناعادلانه ایران» خواند.

رسانه‌های خارج از ایران یکی از دلایل حکم سنگینی را که برای سخی ریگی صادر شده، نام خانوادگی او عنوان کردند که هم‎نام با رهبر گروه مسلح مخالف جمهوری اسلامی، گروه «جندالله»، یعنی «عبدالمالک ریگی» است. او مدت‌های مدیدی تحت شکنجه بود تا اعتراف کند که به این گروه وابستگی دارد.

سخی ریگی را پس از بازداشت، در دادگاهی در زاهدان محاکمه کردند. او به اتهامات «محاربه از طریق همکاری با گروهک جندالله»، «توهین به مسوولان نظام»،«نشر اکاذیب» و «اقدام علیه امنیت ملی» به ۲۰ سال حبس محکوم  و به اتهام «جعل و استفاده از سند مجعول» به پرداخت ۱۸ میلیون ریال جزای نقدی محکوم شد.

اگرچه هیچ‌گاه مستندات و مصادیق اتهامات او روشن نشد اما رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی در توجیه حکم سنگین سخی ریگی مدعی شدند مبنای اتهامات او «همکاری با گروه جندالله» است.

«پیمان روشن ضمیر»، وبلاگ نویسی که در زندان «کارون» اهواز در حبس بود و گزارش‌های تکان‌دهنده‌اش از این زندان بعد‌ها مرجع بسیاری از تحقیقات در مورد زندان‌های ایران قرار گرفت، در یک گزارش در مورد سخی ریگی نوشت: «دیگر وبلاگ نویس زندانی در کارون، سخی ریگی، مدیر وبلاگ بلوچستان سرافراز است که تنها به جرم آن که اخباری که در ده‌ها سایت دیگر، از جمله سایت بی‌بی سی و رادیو فردا در اینترنت منتشر شده بود را در وبلاگش کپی می‌کرد، به 20 سال زندان محکوم شد و از زندان زاهدان به زندان کارون اهواز تبعید شده است. سخی ریگی در زیر شکنجه اعتراف کرده است اخباری که در ده‌ها سایت دیگر قبل از وبلاگ خودش منتشر شده  را از فلان منبعی که وجود خارجی ندارد، دریافت و خودش به عنوان اولین سایت آن‌ها را منتشر کرده و همین اعتراف غیر واقعی مبنای صدور حکم قرار گرفت. در مستندات پرونده او به غیر از یک وبلاگ و اعترافاتش، هیچ چیز وجود ندارد. در واقع، سخی ریگی حکم سنگین ۲۰ سال زندان را به دلیل آن گرفته است که فامیلش با عبدالمالک ریگی یکی است.»

 اسفند ماه سال ۱۳۹۶ حکم ۲۰ سال حبس این وبلاگ‌نویس بلوچ و زندانی تبعیدی به ۱۰ سال کاهش یافت.

پس از کاهش حکم، این زندانی سیاسی در تیرماه سال ۱۳۹۷ در اعتراض به عدم موافقت مسئولان قضایی با مرخصی یا آزادی مشروط خود، دست به اعتصاب غذا زد. او با اینکه واجد شرایط استفاده از مرخصی و آزادی مشروط بود اما مسوولان زندان با اعطای هرگونه مرخصی به او مخالفت می‌کردند. بخشی از این مخالفت‌ها از سوی رسانه‌ها به اداره اطلاعات سیستان و بلوچستان و مقام‌های محلی این استان نسبت داده شده است.

آقای ریگی در اسفندماه سال ۹۶ برای نخستین بار طی مدت حبسش در نامه‌ای از وضعیت خود نوشت. او در بخشی از نامه‌اش نوشته بود: «بازجوها برای کاستن و شگفتی بازداشت من به یک نظر در وبلاگ استناد کردند، فردی ناشناس که مطمئن نیستم به جز بازجوها کسی آن را خوانده باشد، خود آن نظر کپی مطالبی بود که قبلا در صفحه‌های دیگر آمده بود و بعد بابت آن نظر در جلب متعدد بازجویی به شدیدترین صورت مرا شکنجه کردند که بگویم آن نظر دهنده چه کسی بود، حاضر بودم تمام گناهان مردم شهر را به گردن بگیرم تا شکنجه متوقف شود اما نمی‌دانستم نظر دهنده کیست! به من بابت همان نظر اتهام محاربه و افشای اسرار طبقه‌بندی شده را وارد کردند و در نهایت به جرم داشتن همان وبلاگ ساده به ۲۰ سال زندانِ در تبعید به اهواز محکوم شدم.»

سخی ریگی سرانجام در روز ۱۵ تیرماه ۱۳۹۸ و بعد از تحمل «۱۰ سال حبس در تبعید و بدون مرخصی» از زندان مرکزی اهواز آزاد و راهی زادگاهش زاهدان شد.