نصور سی و سه ساله، دانشجوی رشته فناوری اطلاعات و پژوهشگر آزاد در حوزه فلسفه و اندیشه سیاسی است.

این روزنامه نگار فعال نشریات محلی شهرستان قزوین با یورش نیروهای اطلاعات سپاه در روز یازدهم اسفندماه سال ۱۳۸۸ در این شهر بازداشت و به بند دو الف سپاه در زندان اوین منتقل شد.  او 110 روز را در انفرادی بند دو الف زندان اوین و تحت فشار و بازجویی گذراند تا اعترافات تلویزیونی بر علیه خود را بپذیرد.

در آن روزهای دشوار نزدیک به ۲۰۰ تن از فعالان مدنی با امضای یک بیانیه خواستار آزادی نصور شدند. در متن این بیانیه با اشاره به نحوه بازداشت نصور ، آورده بودند: « سابقه شفاف وی در زمینه ‏روزنامه نگاری و بلاگ نویسی در حوزه اندیشه بر همگان واضح و مبرهن است. وی که در قزوین بازداشت ‏شده، دارای سایت آرشیو مقاله‌های فارسی است و با این‌که اکنون بیش از سه ماه از بازداشت موقت وی می‌گذرد ‏اما دادگاه انقلاب و بازپرسی اوین حتی نام وی را در لیست بازداشت شدگان نمی‌پذیرند».

 سرانجام در روز سی‌ام خردادماه سال ۱۳۸۹ و پس از تحمل قریب به چهار ماه انفرادی، او با تودیع وثیقه یک صد میلیون تومانی به طور موقت از زندان آزاد شد و پرونده اش در شعبه بیست و شش دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیر عباسی مورد رسیدگی قرار گرفت و به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد.

حکم هفت ساله زندان او در دادگاه تجدید نظر نیز به قوت خودش باقی ماند و او روز ۱۹ تیرماه سال ۱۳۹۱ برای گذراندن هفت سال حبس خود به دادسرای مستقر در زندان اوین احضار، بازداشت و به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد. خبرگزاری هرانا در تاریخ بیستم تیرماه سال ۱۳۹۱ نوشت که نصور نقی‌پور هیچ گونه عضویتی در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران نداشته و او صرفا به دلیل طراحی وب سایت هرانا بازداشت شده است.

او روز اول مرداد سال ۱۳۹۲ به همراه ۱۱ زندانی سیاسی دیگر مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد.