زهره سرو به همراه «سینا منیرزاده» در یک پرونده مشترک در تاریخ ۳ دی ۱۳۹۸ به دلیل فعالیت در حساب کاربری خود در اینستاگرام بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سپاه پاسداران منتقل شدند.

خانم سرو در تاریخ ۲۱ دی ۱۳۹۸ با پایان مراحل بازجویی از بازداشتگاه این نهاد امنیتی به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

او با اتهاماتی چون «توهین به رهبری»، «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» در بخش اول پرونده و به «نگهداری مشروبات الکلی در منزل» در بخش دو پرونده، متهم شد.

زهره سرو در دادگاهی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری که در تاریخ سوم اسفند ۱۳۹۸ برگزار شده بود، به سه سال زندان، چهار ماه فعالیت موثر در بسیج و مطالعه تفسیر سوره حجرات محکوم شد.

این حکم در تاریخ ۲۱ اسفند ۱۳۹۸ به او در زندان‌ قرچک ورامین ابلاغ شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۲سال و ۸ماه حبس تعزیری تقلیل یافت.

او همچنین در دادگاه دیگری برای اتهام نگهداری مشروبات الکلی به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

محرومیت از حق مرخصی در بحبوحه بحران کرونا - اسفند ۱۳۹۸

همزمان با آغاز شیوع کرونا در زندان‌های ایران در اسفند ۱۳۹۸، خبرهایی در خصوص اعزام به مرخصی زندانیان سیاسی منتشر شد اما با وجود مثبت اعلام شدن تست کرونای دست‌کم یک نفر در زندان قرچک ورامین، بسیاری از زندانیان سیاسی زن محبوس در این زندان از جمله خانم سرو با کارشکنی و مخالفت مسئولان قوه قضاییه موفق به استفاده از حق مرخصی نشده‌اند.

این در حالی است که مقامات قضایی ایران ادعا می‌کنند که بیش از نیمی از زندانیان سیاسی از حق مرخصی خود در روزهای اوج این بحران در ایران استفاده کرده‌اند.

اعزام به مرخصی به شرط اجرای حکم شلاق - فروردین ۱۴۰۰

خانم سرو در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۴۰۰، پس از تحمل ۷۴ ضربه شلاق از بابت اتهام نگهداری مشروبات الکلی از زندان قرچک ورامین به مرخصی رفت.

در حالی این حکم به اجرا در آمد که این بخش از پرونده با پرداخت جزای نقدی به عنوان جایگزین شلاق، مختومه اعلام شده بود. «هرانا» دراین باره نوشت، حکم شلاق خانم سرو با اصرار مسئولان زندان و با اعلام اینکه بدون اجرای حکم امکان اعزام به مرخصی وجود ندارد، اجرا شده است.

آزادی متصل به مرخصی - خرداد ۱۴۰۰

این فعال شبکه های اجتماعی در مراجعه به واحد اجرای احکام دادسرای اوین در تاریخ ۲۲ خرداد از آزادی زودهنگام خود مطلع شد.

علت آزادی خانم سرو، تخفیف مجازات به دلیل سپری کردن بیش از نیمی از دوران محکومیت عنوان شد.

وثیقه اعزام به مرخصی او آزاد و نامه فک بازداشت وی صادر شد؛ با این حال او تا پایان دوره محکومیت، چیزی حدود ۱۸ ماه از تاریخ آزادی در خرداد ۱۴۰۰، «ممنوع الخروج» بود.